حلال تفلون چیست

تفلون یک پلیمر با وزن مولکولی بالا از تترا فلوئور اتیلن (C2F4) است. تنها حلال عملی یک پلیمر با وزن مولکولی کم است. حل کامل PTFE به ندرت امکان پذیر است. دلیل این است که نقطه ذوب در حدود ۳۲۷ درجه سانتیگراد و دمای احتراق در محدوده ۵۳۰-۵۵۰ درجه سانتیگراد است.

به طور کلی ، PTFE یک ماده سخت ، انعطاف پذیر و غیر مقاوم از مقاومت کششی متوسط اما با خواص حرارتی عالی و مقاومت عالی در برابر مواد شیمیایی و عبور جریان الکتریکی است. ضریب اصطکاک به طور غیرمعمول کم است و اعتقاد بر این است که از سایر مواد جامد پایین تر است. PTFE یک عایق برجسته در طیف گسترده ای از دما و فرکانس است. مقاومت حجم بالاتر از (Ω.m) 10¹⁸ است که فاکتور قدرت نسبت به طیف عظیمی از دما بسیار ناچیز است. مقاومت شیمیایی PTFE برجسته است ، هیچ حلالهایی وجود ندارد که بتواند PTFE را در دمای اتاق حل کند و سطح PTFE در دمای اتاق فقط در برخی موارد تحت تأثیر قلیایی مذاب و فلورین قرار دارد.

PTFE همچنین در موشک ها و هواپیماهایی که مقاومت در برابر دمای بالا لازم است استفاده می شود.

PTFE یک ترموپلاستیک است. اما به دلیل ویسکوزیته زیاد ، PTFE را نمی توان با استفاده از تکنیک های پردازش پلیمری معمولی پردازش کرد. از این رو ، PTFE با عملیات شکل سرد و به دنبال آن عملیات حرارتی (پخت و پز) پردازش می شود که در طی آن ذرات پلیمری برای تشکیل یک قالب جامد فیوز می شوند.

فلوئور یک عنصر بسیار واکنش پذیر با بالاترین الکترونگاتیوتیویت از همه عناصر است. الکترونگاتیوت کربن به طور قابل توجهی پایین تر از فلوئور است. به عنوان یک نتیجه ، جفت الکترونی بدون سرنشین به سمت F از C کشیده می شود و در نتیجه چگالی / قطبیت الکترون بالا در اطراف F. اتم فلوئور ، بزرگتر ، اجازه بسته بندی زیگزاگ مسطح در تبلور را نمی دهد و در نتیجه مورفولوژی پیچزاگ پیچ خورده با اتمهای F بسته بندی شده است. در اسکلت مارپیچ C-C. اتصال جمع و جور اتم های فلوئور در کنار پیوندهای C-F قوی تر و پایدار ، دلایل پایداری گرمای زیاد (نقطه ذوب ۳۲۷ درجه سانتیگراد) PTFE است.

وابستگی الکترون باعث می شود اتمهای F منفی بارگذاری شوند و انتظار می رود نیروهای داخل مولکولی و مولکولی بالاتری داشته باشند. با این حال ، لحظات دو قطبی سازه های متقارن همسایه ، لحظات دو قطبی را لغو می کنند و PTFE را در حالت الکترونیکی خنثی قرار می دهند. و در نتیجه ، این پدیده فیزیکی منجر به ضریب کم اصطکاک ، انرژی سطح پایین ، کشیدگی زیاد ، مقاومت کم و مقاومت در برابر سایش کم می شود. همچنین ، تعادل الکترونیکی و بی طرفی مولکولی منجر به مقاومت شیمیایی بسیار بالا ، ثابت دی الکتریک کم و مقاومت بالا یا مقاومت در سطح می شود.

در سطح مولکولی ، PTFE یک پلیمر خطی با وزن مولکولی عالی (طول زنجیره های پلیمری) و سطح تبلور ۵۰-۷۰ ٪ بسته به شرایط پردازش است.